هدیه به مس برای بازگشت اضطراری به آرامش درونی؟

شکست خانگی در هفته چهارم مقابل فجرسپاسی نتیجه‌ای بود که نه مس بعد از سه هفته‌ی خوب انتظار داشت و نه هواداران این تیم که از همین ابتدای فصل از ادامه راه فصل گذشته به وجد آمده بودند؛ برای مس شاید آن شکست در بهترین زمان ممکن رخ داد تا بتواند از غرور کاذب فرار کند و به تمرکز و منطق روی بیاورد اما روی دیگر سکه نیز این بود که مس بعد از شکست ناباورانه خانگی، چگونه در بازی‌های بعدی در زمین رفتار می‌کند و آیا سریعا به دنبال حذف ذهنیت منفی ایجاد شده بعد از آن شکست می‌رود یا شکست به حدی روی این تیم سایه می‌اندازد که زیر همان سایه تا هفته‌ها نتواند از فشار خارج شود؟!

آنچه که در بازی نود روی پرده نمایش در آمد، احتمال دوم بود. یعنی مس در زمین هیچگونه شادابی و قدرت ذهنی فوق العاده‌ای از خود نشان نداد و غرق در فشار و خالی از تمرکز، تنها به صورت بیهوده در زمین می‌چرخید و کمتر شباهتی حتی به بازی فجر داشت.

بازیکنان مس در جریان بازی به راحتی یکدیگر را پیدا نمی‌کردند که البته این به دلیل تغییراتی بود که رضا مهاجری در ترکیبش ایجاد کرده بود و ظاهرا او هنوز به ترکیب نهایی خود دست پیدا نکرده و مجبور است برای یافتن جایگزین مناسب برای مهدی عسگری همچنان مهره‌های پر تعدادش را در خط میانی و پشت مهاجمان تست کند. اما بخش زیادی از سردرگمی فنی مس ناشی از فقدان آرامشی بود که ریشه آن را احتمالا باید در شکست مقابل فجر جستجو کرد که سرمربی مس در این خصوص نتوانسته در فاصله بین دو بازی، تیمش را از شوک و فشار خارج کند!

هرچه از زمان بازی سپری شد، نمایش کم فروغ اکثر بازیکنان باعث می‌شد تیم نود نیز جسارت بیشتری برای چنگ اندازی به زمین مس پیدا کند و رفته رفته این فضا به میهمان داده شد که از سبک بازی بد قلق اما جنگنده خود خارج شود و این جنگندگی را در زمین مس پهن کند. اما در همین لحظاتی که تیم نود در حال شارژ جسارت خود بود تا شاید بتواند به مسِ خالی از تمرکز و روحیه ضربه بزند، بزرگترین اشتباه ممکن به سود شاگردان مهاجری رخ داد و پیمان میری باز هم در نقش ستاره تیم ظاهر شد و با سماجت عالی خود از اشتباه باورنکردنی دروازه‌بان نود، تیمش را در لحظه نا امیدی و کلافگی به اوج شادی و انگیزه رساند.

مس از این اشتباه به سود خود استفاده کرد و مقابل تیمی که هیچگاه موفق به شکست دادنش نشده بود، در شرایط پیروزی قرار گرفت تا بتواند از این اشتباه که نقش یک موهبت و شاید امداد غیبی را داشت، به سوی آرامش درونی برگردد اما نکته بد این است که خود مهاجری و تیمش نتوانستند در زمین بازی از فشار خارج شوند و یک اشتباه از سوی حریف که بی تردید در ادامه فصل تکرار نشدنی است، این آرامش را به مس هدیه داد و بهتر بود که مسی‌ها قدرت لازم را برای خلق این پیروزی به نمایش می‌گذاشتند، نه اینکه از یک اشتباه برای شادمانی هوادارانشان استفاده کنند.

هدیه تیم نود به مس باید موجب بازیابی آرامش درونی تمام شاگردان مهاجری شود و همانطور که وی در کنفرانس بعد از بازی اشاره کرد، تیمش تحت تاثیر شکست مقابل فجر در این بازی زیر فشار قرار داشت و خود سرمربی مس نیز از نمایش تیمش راضی نبود. با این حال مس نباید در بازی‌های آینده این هدیه را پس بزند. بازی‌های آینده با توجه به هماهنگی بیشتر و شکل بهتری که اکثر تیم‌ها پیدا کرده‌‌اند، برای مس دشوارتر هم خواهد شد و مهاجری و تیمش روزهای بسیار سختی پیش رو خواهند داشت که نباید از نظر تمرکز و ذهن با ضعف روبرو باشند.